brzmienie głosu

См. также в других словарях:

• brzmienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. brzmieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}brzmienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. brzmienieeń muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} zespół akustycznych cech… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brzmienie — n I 1. rzecz. od brzmieć Brzmienie melodii walca. 2. muz. «całokształt odbieranego wrażenia dźwiękowego; dźwięczność, rozległość, donośność dźwięku (głosu); potocznie barwa dźwięku» Brzmienie fortepianu, skrzypiec. Piękne brzmienie głosu… …   Słownik języka polskiego

• głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny …   Słownik języka polskiego

• rozśpiewać — dk I, rozśpiewaćam, rozśpiewaćasz, rozśpiewaćają, rozśpiewaćaj, rozśpiewaćał, rozśpiewaćany rzad. «zachęcić kogoś do śpiewania, wzbudzić w kimś zamiłowanie do śpiewania» Umuzykalnić i rozśpiewać młodzież. rozśpiewać się «nabrać ochoty, zapału do… …   Słownik języka polskiego

• zabarwienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zabarwić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} barwa, kolor, odcień jakiegoś koloru : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• barwa — ż IV, CMs. barwawie; lm D. barw 1. «właściwość ciała zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; kolor» Ciemne, jasne, żywe, ostre, spokojne barwy. Barwa chabra, maku. Barwa nieba, śniegu, węgla.… …   Słownik języka polskiego

• zabarwienie — n I 1. rzecz. od zabarwić. 2. «barwa, kolor» Dyskretne, jaskrawe, subtelne zabarwienie czegoś. Zabarwienie gleby, skały, liści. Zabarwienie twarzy. Mieć, przybrać jakieś zabarwienie. przen. a) «charakter, odcień, piętno» Zabarwienie polityczne,… …   Słownik języka polskiego

• głos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. głossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bodźce zewnętrzne odbierane zmysłem słuchu; brzmienie czegokolwiek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć mocny, donośny głos. Słyszeć czyjś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jasny — jaśni, jaśniejszy 1. «świecący, palący się, błyszczący; jaskrawy, oślepiający» Jasny ogień, płomień. Jasna lampa. Jasne słońce. Jasne światło. ◊ Zobaczyć coś w jasnym świetle «przekonać się o czymś w sposób oczywisty, zrozumieć coś wyraźnie» ◊… …   Słownik języka polskiego

• tembr — m IV, D. u, Ms. tembrbrze; lm M. y «barwa dźwięku, tj. podstawowe wrażenie dźwiękowe, pozwalające odróżnić od siebie dźwięki o jednakowej wysokości i głośności; charakterystyczne brzmienie głosów ludzkich lub instrumentów» Miły, łagodny, ostry… …   Słownik języka polskiego

• wycieniować — dk IV, wycieniowaćniuję, wycieniowaćniujesz, wycieniowaćniuj, wycieniowaćował, wycieniowaćowany wycieniowywać ndk VIIIa, wycieniowaćowuję, wycieniowaćowujesz, wycieniowaćowuj, wycieniowaćywał, wycieniowaćywany 1. «w malarstwie, grafice: uwydatnić …   Słownik języka polskiego